Onze 11e belevenis: Wat nou vakantie! Werken, werken en nog eens werken!
De titel doet het al vermoeden, we zijn weliswaar op wereldreis, maar vakantie vieren is er momenteel echt niet bij. We zijn alweer 6 weken aan de gang als Seño (juffrouw) Marlous y Profe (meneer) Rob. In theorie zijn we klassenassistenten, maar de praktijk leert dat we volwaardige docenten zijn. Het gebeurt maar al te vaak dat we de klas een ochtend alleen moeten trekken. Dat is niet alleen erg leuk, maar vooral ook erg uitdagend en totaal iets anders dan dat we in Nederland deden. Ga er maar eens aanstaan om 25 spaanstalige kinderen van zes jaar vier uur lang geconcentreerd, geïnteresseerd en geboeid bezig te houden.
De les begint om 8.00 uur ´s ochtends. Voordat de kinderen naar school gaan, hebben velen van hen thuis al een uurtje of twee gewerkt in het huishouden. Met een beetje geluk hebben ze thuis iets te eten gekregen, maar negen van de tien keer is dit niet het geval. Zelfs niet ieder kind heeft een bed om in te slapen, soms moeten ze het doen met een stuk karton. Geen wonder dat sommige kinderen erg moe en heel snel afgeleid zijn. Ondanks deze omstandigheden zijn het allemaal engeltjes die altijd vrolijk stralen als ze in de klas zitten.
We beginnen de dag met tandenpoetsen en een vitaminepil. Daarna beginnen we spelenderwijs met lezen door middel van de activiteit “El mensaje del dia” (de boodschap van de dag). Om 10 uur krijgen alle kinderen een gezonde snack, zodat ze in ieder geval iets te eten krijgen in de ochtend. Na het eten en het speelkwartier krijgen ze vaak nog rekenen (vooral tellen) of mogen ze een tekening maken. De klas is ingedeeld in vier tafels met verschillende kleuren. De kleur van de tafel geeft het niveau van de kinderen weer. Er is namelijk nogal een verschil van niveau in de klas en daarom krijgen de verschillende tafels ook verschillende opdrachten tijdens de lessen. De fotogalerij bevat een aantal foto´s van onze engeltjes aan hun tafels.
Naast het lesgeven op onze school, zijn we ook op andere fronten actief als vrijwilligers. Vorige week hebben we bijvoorbeeld geholpen met het organiseren van een grootschalig muziekevenement in Santiago Zamora, een klein bergdorp in de buurt van Antigua. Afgevaardigden van diverse educatieve organisaties hebben hier hun muzikale talenten kunnen laten zien. De winnende organisatie mocht omgerekend maar liefst 500 euro mee naar huis nemen. Het evenement werd volledig gesponsord door Yale Alumni Chorus Foundation en is georganiseerd door vrijwilligersorganisatie Casasito.
Om de week brengen we op donderdagavond, samen met twee andere enthousiaste vrijwilligers, bezoeken aan een aantal groepen daklozen. De woonomstandigheden van deze mensen zijn onbeschrijfelijk slecht. Vaak zijn het heel intelligente mensen, die gehandicapt zijn geraakt en daardoor geen werk meer hebben. Het merendeel vervalt dan in het lijmsnuiven of alcoholmisbruik. Tijdens onze bezoeken voorzien we hen van vitaminetabletten en eventueel simpele medische handelingen. Uit respect voor de daklozen hebben we nog geen foto’s van ze gemaakt.
Zoals jullie kunnen lezen zitten we hier niet stil en proberen we het land te helpen daar waar we kunnen. We beseffen dat we maar een kleine druppel zijn op de gloeiende plaat. Guatemala heeft nog een lange weg te gaan om de armoede en corruptie die er heerst uit te bannen. We denken dat educatie, liefde en aandacht ervoor gaat zorgen dat Guatemala er bovenopkomt in de toekomst.
Un abrazo fuerte a todos, Seño Marlous y Profe Rob.
