Marlous Hoitink – Marlous en Rob op reis

Belevenis 3: Mindfulness in de praktijk

Kink in de kabel
Dat niet alles loopt zoals je zou willen is een gegeven. Dat je er mee te maken krijgt wanneer je ruim 5 maanden op reis gaat is ook te verwachten. Klaar voor wat leedvermaak? Daar gaan we…..

We zaten op het idyllische plekje Ellison Provincial Park aan het Okanagan Lake in the Okanagan Valley. Flink inkopen gedaan op de lokale farmers market met vers biologisch vlees, groenten en fruit. We hadden goed gehamsterd, want we gingen er een dag of vijf verblijven. Afgesloten van de buitenwereld en genieten van strandjes, water en een prachtige speeltuin, allemaal zo goed als naast onze kampeerplek.

Genoten hebben we zeker, alleen iets korter dan verwacht. Na een heerlijke, warme eerste dag kwamen we erachter dat onze koelkast en diepvries (onze kindjes teren op zelfgemaakte zwarte-bes-spinazie-ijsjes) niet meer werkte. Elektriciteit hadden we daar niet, maar op gas deed hij het ook niet meer. Balen met 28 graden. We hebben als uitgehongerde leeuwen alles proberen op te eten. Niet gelukt, binnen een dag stonk het en konden we veel te duur verrot eten weggooien.

We zullen jullie alle details besparen. Mocht je geïnteresseerd zijn in onze Cruise Canada Soap, mail ons dan met het verzoek voor de uitgebreide versie. Al met al heeft het meer dan een week geduurd en hebben we 400 km gereden naar Vancouver om onze koelkast te laten maken. Cruise Canada beraadt zich momenteel over een genereuze schadevergoeding.

Mindfulness in de praktijk
Gelukkig zijn we allebei redelijk goed in het accepteren van situaties zoals ze zijn en hebben we nieuwe plannen gemaakt. Mooi voorbeeld van Mindfulness in praktijk. Hoe gaat dat in zijn werk? We hebben bewust onze boosheid en frustratie getimeboxed. Een uurtje pakken om even heel boos te zijn om vervolgens een heldere mail op te stellen naar Cruise Canada. Daarna hebben we weer zorgeloos van onze reis genoten. De Dalai Lama zei immers ooit eens (vrij vertaald):

“Bij het hebben van een probleem heb je twee keuzemogelijkheden. Wanneer je iets aan het probleem kunt doen, dan hoef je je geen zorgen te maken. Kun je niets aan het probleem doen, dan hoef je je ook geen zorgen te maken.”

Wat hebben we gedaan sinds de vorige keer?
We zijn de Okanagan Valley tot aan Osoyoos gereden en daarna in één keer door naar Vancouver. Het was een lange rit, maar we wilden de koelkast gemaakt hebben (zeker met het warme weer). We besloten, nu we in Vancouver waren, de stad te ontdekken. Een dag met de hop on hop off bus en twee dagen op de fiets. Het was heerlijk weer en we hebben genoten.

Na Vancouver zijn we via een idyllisch plekje (Rogers Creek Recreational Park, waar we de enige kampeerders waren en in onze blote billen hebben gezwommen) naar onze vrienden Judy en Carl gereden in Watch Lake. Judy en Carl hebben we ongeveer 4 jaar geleden ontmoet tijdens onze reis in Vietnam. Ze wonen prachtig aan Watch Lake, in een klein, knus huisje met een hele grote tuin. We mochten onze camper in de tuin parkeren en hebben een weekje daar vertoefd. Weer even op adem komen na de drukke stad en voor ons was het net een hotel. Er werd voor ons gekookt en gewassen in ruil voor potjes kaarten in de avond. De afgelopen dagen zijn we in Wells Gray Provincial Park geweest. Wauw, wat zijn die spectaculaire watervallen mooi!

Onze plannen
We zijn gisteren vertrokken op weg richting de Sunshine Coast (ten noorden van Vancouver, alleen bereikbaar met de ferry). Op naar de zee! Hier blijven we totdat we begin augustus zus Anja, zwager Frank, neefje Rens en nichtje Fenne zullen ontmoeten in Whistler!

Lieve groeten,

Rob, Marlous, Lola & Titus

PS. Mochten jullie iets mee krijgen via het nieuws van de bosbranden hier in Canada, wij zijn veilig. We zijn net op tijd vertrokken uit het gebied (Cache Creek en omgeving). Meer dan 7000 mensen zijn geëvacueerd en de branden blijven zich in rap tempo verspreiden door het droge en hete weer. Veel wildlife en natuur is in gevaar en diverse (snel)wegen zijn gesloten.

Belevenis 7: Home sweet home

Toen we onze reis aan het plannen waren leek het zo onwerkelijk: vijf maanden reizen met de kinderen. Nu we weer vier maanden thuis zijn, voelt het weer zo onwerkelijk. Wanneer we terugdenken aan ons avontuur in Canada, dan moeten we onszelf even in onze arm knijpen. Is dit echt gebeurd? We hebben dit toch echt meegemaakt hè? Dit was geen droom toch?

Het voelt weldegelijk alsof het een dikke vette gave droom was. Zo eentje waarin we heerlijk de tijd aan onszelf hadden, niets moest, we deden enkel waar we zin in hadden en elke dag genoten we van natuurschoon en vergezichten.

Nu, vier maanden later, missen we het samenzijn, de vrijheid, het buitenleven, ons huisje op wielen. We lopen over van dankbaarheid. Dankbaar omdat we dit als gezinnetje hebben mogen beleven. Dankbaar dat we durfden door te zetten om onze droom werkelijkheid te maken. Maar ook dankbaar voor hetgeen we hier in Nederland hebben. We genieten hier van onze gezondheid, familie, vrienden en ons fijne huis in Breda.

Hier hebben we een mooie foto collage aan de muur hangen. Soms staan we ervoor en dan zegt Lola: “Mama, ik zou wel weer in Canada willen zijn.” Dan zeg ik: “Fijn was dat hè?” en vaak kijken we dan samen naar onze korte video-impressie van onze reis.

Inmiddels is Rob alweer ruim drie maanden aan het werk, went Lola aan het leven op school, praat Titus met steeds meer echte woorden en denkt Marlous actief na over een nieuwe lange reis over een paar jaar. Fijn dat we als gezin dat reizen hebben omarmt. Zo nu en dan worden we uitgenodigd door reiswebsites – die zich richten op reizen met kinderen – om over onze reizen te schrijven, zoals voor de Kleine globetrotter. Lees hier het interview.

Heel veel liefs van ons allemaal en tot een volgende reisblog!

If you can dream it, you can do it!

Belevenis 6: Zegeningen tellen

Elke dag weer tellen we onze zegeningen! We doen het echt want we beseffen maar al te goed dat wij erg bevoorrecht zijn om deze luxe te leven! Heel intens maken wij onze droom waar! We zijn elke dag heerlijk samen met ons gezinnetje (behalve dan wanneer papa en mama afzonderlijk een tour doen om walvissen te spotten). We doen waar we zin in hebben. Hebben we zin om nog een dagje op die camping te blijven met die coole speeltuin of dat heerlijke koude beekje naast de camper? Dan doen we dat gewoon. Hebben we zin om iets nieuws te ontdekken? Dan doen we dat gewoon. British Columbia heeft zoveel natuurschoon dat we hier echt van alles kunnen zien en beleven. We raakten niet uitgekeken op de ruwe verlaten stranden die Vancouver Island rijk is. Je kunt het zelf zien op de foto’s.

Kwestie van perspectief
Wanneer mensen ons vragen “Hoelang hebben jullie nog?”, zeggen we “Nog maar 3 weken.” Wat bizar eigenlijk wanneer we het goed tot ons laten binnen dringen. Wij hebben het over maar 3 weken en een ander zou 3 weken gaan. Laatst spraken we een Amerikaan die voor de eerste keer in zijn werkende leven 2 hele weken op vakantie is! Onze mond viel open van verbazing toen we dat hoorden en de zijne ook toen hij ons verhaal hoorde. Wij prefereren ons perspectief: maar 3 weken J!

Dimensies
We raken niet uit gefilosofeerd met mede reizigers wat het lange reizen nu het meest bijzonder maakt. Is het de immense tijd die je vrij hebt, waardoor je totaal buiten de waan van alle dag leeft? Zijn het de waardevolle uren/dagen/maanden die je samen met het hele gezin doorbrengt? Zijn het de geuren van de bossen en de stranden? Zijn het de mooie landschappen die steeds weer uniek zijn? Zijn het de bijzondere en inspirerende mensen die je op je reis tegenkomt zoals Pat en Janey. Tijdens de vorige reis leerden we elkaar kennen en ook op deze reis nemen ze eraan deel. Ze kwamen ons een weekje opzoeken in Tofino. Vanaf de eerste minuut voelde ons samenzijn weer als vanouds vertrouwd warm. Lola en Titus hebben van ze genoten. En wij ook!

Wat hebben we gedaan sinds de vorige keer?
Heel heel veel! Bramen plukken bijvoorbeeld. De kids vinden het fantastisch en lekker. Ze weten precies welke ze kunnen plukken en eten. Onze wandelingen duren tegenwoordig lang want geen enkele bramenstruik gaat ongemerkt aan ze voorbij. Verder hebben we Vancouver Island en omgeving ontdekt. In Campbell River hebben wijzelf afzonderlijk een tour gedaan om walvissen te spotten. Rob werd getrakteerd op ook nog eens een 30-tal dolfijnen die rondom de boot kwamen zwemmen, erg indrukwekkend. Op Quadra Island hebben we mooie wandelingen gemaakt en op een camping pal aan de oceaan gestaan. We zijn meer dan een week in Tofino geweest met prachtig zonnig weer en heerlijke stranden. Wat een heerlijke vibe heerst er daar. Met geen woorden te omschrijven. Daarna hebben we Victoria bezocht en besloten dat als we ergens zouden moeten gaan wonen in Canada dat het hier is. Mooie stad met een lekkere sfeer. We konden het niet laten en hebben nog bij een aantal mooie stranden gekampeerd ten Westen van Victoria (French Beach, Jordan River en Port Renfrew). Erg de moeite waard wanneer je veel tijd hebt.

Inmiddels hebben we er 139 reisdagen opzitten. Vandaag nemen we de ferry naar Vancouver en gaan we rustig terug naar Calgary om ons op te maken voor weer een invasie bij Bryan en Ashley. Ze stonden erop dat we weer komen logeren, dus dat gaan we doen!

Gastbelevenis: Family time (door zus Anja)

Net als jullie allemaal lezen wij natuurlijk ook alle belevenissen van Marlous, Rob en de kinderen en oh wat waren we intussen benieuwd naar hoe we dat ZEN-gevoel van dichtbij zouden gaan ervaren.

Op 4 augustus (de dag voor de ontmoeting met Rob, Marlous en de kids) waren wij zelf ook al 2 weken aan het rondreizen. We reden we van Hope naar Vancouver, om de Capilano Suspension Bridge te gaan ontdekken (prachtig!). Kort na de middag stonden we in te checken bij de camping toen er ineens een oorverdovend gejoel op ons afkwam… (we weten het nu zeker, tante Marlous is een echte Hoitink). Ze stonden ons al een tijdje op te wachten. Wat fijn om elkaar in de armen te sluiten en wat een leuke verrassing!

Onze camper bleek een waar paradijs voor Lola en Titus, trapje op, spelen op de bedden van Rens en Fenne, trapje weer af… De middag hebben we springend in het zwembad doorgebracht, heerlijk!

Whistler
Aangekomen in Whistler bleek al snel dat we onze plannen daar moesten aanpassen. Door de enorme bosbranden in de regio hing er zoveel rook dat we geen mooie besneeuwde bergtoppen zagen en dus ook geen Peak-to-Peak gondel. We hebben rondgewandeld in en om Whistler, een mooie wintersportplaats, maar we hebben vooral alle tijd genomen om lekker bij te kletsen en lekker te spelen en dat was heel fijn. Op weg terug naar Vancouver, waar we de ferry zouden nemen, zijn we nog lekker gaan zwemmen in Rainbow Park, aan het Alta Lake. Er was een beer gesignaleerd in de omgeving, dus ik ging nog met mijn camera op pad, maar heb hem niet gevonden (misschien maar goed ook!).

Little Qualicum Falls
Laat in de middag bracht de ferry ons naar Vancouver Island, waar we in Little Qualicum Falls (en die waren ook mooi!) een gezamenlijk campingplekje hadden in het bos. De speeltuin was dichtbij en de zee ook, waar we een hele tijd krabbetjes hebben gezocht en waar we heerlijk hebben gezwommen. Op woensdag was Frank jarig en hij werd enthousiast toegezongen en kreeg zelfgeknutselde cadeautjes en een heerlijke zelfgemaakte taart (bedankt Marlous en Lola!).

Ucluelet/Tofino
In Ucluelet hadden we voor 3 nachten camping Wya Point geboekt en na een lange rit, maar wel door een prachtig gebied, bleek die camping eigenlijk een parkeerplaats aan de snelweg te zijn. Dat wilden we niet, dus we zijn doorgereden richting Tofino. We hebben in Long Beach een nachtje op een overflow aan de golfbaan gestaan en op die golfbaan hebben we op 2 picknickkleden uit een pan pasta zitten smullen. Frank’s verjaardagtoetje bestond uit s’mores van de BBQ, heerlijk! De volgende ochtend zijn we al om 7:30u naar MacKenzie Beach gereden, een first come first serve camping aan het strand. We hadden goede hoop dat er op die camping plaats voor ons vrij zou komen, dus zaten Frank en Rob al rond 8u op een bankje voor de receptie en het lukte, we konden blijven. We hadden hier geen last meer van de rook, maar hier was het erg mistig. Soms zag je de eilandjes in de zee en op een ander moment zag je helemaal niks, best bijzonder. We hebben het gezellige plaatsje Tofino bezocht, gezwommen in de zee, tikkertje gedaan op het strand, wandelingen door het regenwoud gemaakt en heerlijk samen gegeten van de bbq. We hoefden ons hier niet aan de fireban te houden en hebben zelfs een kampvuurtje gestookt! Die marshmallows waren toch wel extra lekker! Op onze laatste dag, zijn we samen naar Ucluelet teruggereden om de Lighting Loop trail te lopen, een prachtige wandeling met onderweg heel veel klimbomen. Helaas was het daarna toch tijd om afscheid te nemen. Wat hebben we genoten van deze quality time samen!

We wensen jullie nog een hele fijn tijd toe samen in het heerlijke Canada! Tot in oktober!

Lieve groetjes van Anja, Frank, Anja, Rens en Fenne

Belevenis 4: Hoe zen kun je zijn?

Mensen die ons kennen, weten dat we behoorlijk ZEN door het leven gaan. Gedurende onze reis is ons ZEN-gehalte nog eens extra toegenomen.

NU
Doordat we hele dagen met de kinderen zijn is het voor ons erg eenvoudig om in het NU te leven. Kinderen verplichten je om er NU te zijn. Dat voelt geweldig en maakt een heleboel ruimte in ons volle westerse hoofd. s’ Avonds vullen we die lege ruimte met mooie inzichten en ideeën die we krijgen door leuke gesprekken en het lezen van interessante boeken (zoals de boeken van Hans Peter Roel: De Ontkooiing en KI).

KI
Soms is het leven in het NU met kinderen intens en pittig. Juist op die momenten is het leuk om bewust te oefenen met de opgedane inzichten. Even aandachtig ademen naar je KI punt (voor de leken onder ons: 3 centimeter onder je navel) en de rust en kracht in je hele lijf neemt toe, waardoor je oordeelloos en briljant op pittige situaties kunt reageren!

Overdrijven
Je kunt ook overdrijven met het leven in het NU! Een voorbeeld hiervan is dat we een mooi familiemoment beleefden op de parkeerplaats bij de ferry richting de Sunshine Coast in Vancouver. We parkeerden de camper een stukje verderop, wetende dat we anderhalf uur later de ferry moesten hebben. We namen alle tijd om rustig een eitje te bakken en de kids hadden veel lol met het plassen van Titus op het potje. Van zulke familiemomenten genieten we altijd enorm. Precies toen we keken hoe laat het was, vertrok de ferry. Toen mochten we nog eens 2,5 uur wachten op de volgende!

Wat hebben we gedaan sinds de vorige keer?
Heerlijk genoten van de Sunshine Coast. We zijn begonnen aan de lower Sunshine Coast en hebben daar een aantal nachten gekampeerd bij Porpoise Bay Provincial Park in Sechelt. Mooi gelegen aan een baai waar je kon zwemmen en een prachtig rainforest nabij.

Daarna zijn we doorgereden naar de upper Sunhine Coast en hebben we zo’n 2,5 week vertoeft in Powell River. Voor ons gevoel waren we op vakantie tijdens onze reis. We stonden op een mooie camping (Willingdon Beach) direct aan zee, een grote speeltuin en een water-splash-park. Een echte aanrader wanneer je kindjes hebt van onze leeftijd. Voor volwassenen is er ook genoeg te doen. Rob kreeg voor zijn verjaardag een ééndaagse kayaktour cadeau bij Footprint Nature Explorations (gerund door twee enthousiaste Nederlanders, John en Christy). En wat voor een cadeau. Hij heeft gekayakt terwijl er 4 vrolijke orka’s voorbij kwamen zwemmen. Hoe cool is dat? De gids had dit nog nooit meegemaakt. Allemaal waren we in een euforische staat! Klik hier voor een youtube filmpje.

Tijdens ons verblijf in Powell River hebben we een uitstapje gemaakt naar Lund (Lund is een klein vissersdorpje en ligt aan het noordelijke eind van de Pacific Coastal Highway, één van de langste snelwegen ter wereld. Het andere eind van de snelweg ligt in Quellón, Chili). We hebben hier 2 nachten op een camping gestaan en zijn vanuit daar een dagje naar Savary Island gegaan met de watertaxi. Een bijna verlaten eiland met zandstranden….wat wil je nog meer? In Lund hebben we onszelf ook verwend met de lekkerste Fish & Chips ever! Na Lund zijn we weer een aantal dagen terug gegaan naar Powell River. Vanuit Powell River retour naar de lower Sunshine Coast en een paar nachten naar Katherine Lake geweest waar onze Canadese vrienden, ontmoet op de camping in Powell River, ons kwamen opzoeken. Vanaf daar via Roberts Creek Provincial Park naar Gibson waar we nu zijn. Het laatste dorpje voordat we weer de ferry pakken richting Vancouver.

Wat gaan we doen?
A.s. zaterdag komt zus Anja met de familie op bezoek. We kunnen niet wachten om ze te knuffelen! Een week lang reizen we samen af naar Vancouver Island. Nadat zij vertrekken zullen wij het eiland nog verder verkennen. Wij gaan begin september onze Amerikaanse vrienden Pat & Janey ontmoeten in Tofino. We hebben hen, net als onze Canadese vrienden Judy & Carl, op onze vorige reis leren kennen (wanneer je door de foto’s van onze vorige reis bladert, kom je ze geheid tegen). Met hen hebben we lange tijd samen gereisd en we kijken er naar uit elkaar weer te gaan zien!

Lieve groeten,
Rob, Marlous, Lola & Titus

Belevenis 3: Mindfulness in de praktijk

Lieve groeten,

Rob, Marlous, Lola & Titus

Belevenis 2: Miss Incredible & Mr Cute

Hoe zien onze dagen eruit?
Wat is het toch fijn dat helemaal niets moet! We worden wakker met z’n allen rond de klok van 6 uur. Dan drukken we op het knopje van het koffiezetapparaat en we roosteren brood, bakken een eitje met spek en ontbijten uitgebreid en langdurig. De kids gaan even spelen en we maken ons klaar voor of een rit of een daguitstapje of we doen helemaal niks en blijven een beetje hangen bij Miss Incredible en Mr Cute, die volledig uit hun dak gaan in speeltuinland Canada. We hadden geen beter land kunnen uitkiezen voor deze reis. Echt overal kom je ze tegen en de een is nog mooier en uitdagender dan de andere. Miss Incredible maakt indruk met de monkey bars en met fietsen zonder zijwieltjes. “That’s amazing!” en “Incredible, how does she do that?”. Mr Cute lacht en zwaait naar iedereen die hij tegenkomt. “ Oh, he is so Cute!” en “Look at his eyes, how bright!”. Lunchen doen we vaak onderweg. De dagrugzak zit altijd vol met eten waar om de haverklap uit gegraaid wordt. Zo rond 16:30 uur zijn we meestal bij de camper op de camping. We eten vaak Buckwheat pancakes (boekweitpannenkoeken) met avocado, kaas en spinazie. Salades, smoothies en soepjes eten we ook veel. Jawel, je gelooft het of niet, we hebben een blender bij ons. Gewoon omdat het kan. Heerlijk die zelf gemaakte ijsjes met besjes, spinazie, komkommer en banaan. Tussen 17:30 en 18:30 uur is het ravotten geblazen en om 18:30 start het bedproces. Uitgeput vallen onze parels dan in slaap en kan Rob z’n energie kwijt in zijn 10 minuten durende blootvoets hardloopritueel. Marlous zoekt dan vaak de mooiste plekjes om te gaan vertoeven in de folders of op internet (dat we uiteindelijk maar zelden hebben). Thee met chocolade is onze afsluiting, al dan niet bij een kampvuurtje. Nee, met deze familie hoeft niemand medelijden te hebben. Die heeft het uitermate naar de zin!

Op wat voor campings staan we?
We delen ze voor het gemak even in twee categorieën. De eerste categorie is National of Provincial Park. Relatief goedkoop (28-32 dollar) in de prachtige natuur. Vaak geen elektriciteit of water, gewoon zelfvoorzienend zijn. Soms zit er een speeltuin bij, soms niet en doen we het met een meer, steentjes of een bos en heel veel beestjes, zoals: kolibrietjes, schildpadden, eekhoorns, marmotten, muizen, herten, geiten. Zelfs beren waren op sommige campings gesignaleerd (wij zagen er enkel een paar op en langs de kant van de weg). De tweede categorie is de categorie commercieel. Relatief duur (40-64 dollar). Laundry en internet aanwezig en soms een zwembad. Meestal in de buurt van een dorpskern of een stadje. Hier kunnen we onze lusten botvieren op een koffietentje voor koffie, cappuccino en lekkers erbij! Elk stadje of dorpje heeft wel een mooi park met een speeltuin, dus daar kunnen we onze energie weer kwijt (met z’n allen).

Wat hebben we gedaan sinds de vorige keer?
Van Jasper zijn we door de sneeuwstorm in één ruk doorgereden naar Golden. Mooi weer en een public swimming pool om de hoek, wat wil je nog meer? Bryan en Ashley kwamen ons hier met hun vouwwagen een paar dagen entertainen. We hebben een nacht in Yoho National Park overnacht op camping Kicking Horse. Echt Kicken! Geweldige locatie! We bezochten, na een mooie wandeltocht (Lous met beide kids in de dragers), Wapta Falls en ook Emerald Lake. Daarna reden we door naar Revelstoke. Een leuk klein stadje dat bruist van de buitensporten. Nadat we een paar dagen nabij het stadje kampeerden, zijn we een paar nachten verbleven in Provincial Park Martha Creek. Gave camping aan het ijskoude Revelstoke meer, met een playground. Beide grenzend aan onze site (#26)! Donderdag 8 juni kwamen we aan in Vernon. Het eerste stadje in de Okanagan Valley voor ons. Mooie meren, bossen en boerderijen net buiten de stad, waar we kampeerden. De komende tijd brengen we door in deze streek.

Belevenis 1: Het avontuur is begonnen

Waar een jetlag goed voor kan zijn
Ons avontuur is begonnen. Na maandenlange voorbereiding en voorpret vertrokken we op zondag 30 april met ome Jan richting hotel van de Valk in Hoofddorp. Het was nog even de vraag of al onze spullen en wijzelf in de auto zouden passen… je zou er namelijk een zeecontainer mee kunnen vullen. Wil je het weten? Daar gaat ie: 6 koffers (5×23 kilo en 1×10 kilo), 2 kinderstoeltjes, 1 duo kinderwagen en meer dan 6 handbagage koffers, rugzakken en tassen.

Gelukkig paste het allemaal en hebben we heerlijk genoten in het hotel. Dat deden we racend door de gangen met bagagekarretjes en zwemmend in het zwembad. De volgende ochtend kwam een taxibusje voor rijden en stonden onze hulptroepen op Schiphol gelukkig klaar om te helpen met onze spullen. En dat was nodig: 4 overvolle trolleys om al onze zooi te verslepen. Dank je Floris, Judith, Olivier en Danny!

De eerst vlucht ooit van Lola en Titus verliep geweldig en onze persoonlijke decadente taxi stond ons op te wachten in Calgary. Deze bracht ons naar Bryan (vriend van Rob) en Ashley. De eerste overnachtingen hebben we daar beleefd. Je leest het goed beleefd :-). Beleven is een ander werkwoord dan slapen. De kinderen vonden het prachtig om van 2 tot 5 uur ‘s nachts met de katjes des huizes te spelen. Erg functioneel zo’n jetlag: de angst voor katjes is totaal verdwenen.

De draai is zoek
Door het slaapgebrek en het gebrek aan een eigen plekje waar we onze spullen konden uitpakken, was het lastig om deze eerste dagen onze draai te vinden. Gelukkig kwam daar na het ophalen van onze camper en het kamperen op onze eerste camping verandering in. Wie had gedacht dat Claresholm onze eerste bestemming zou zijn? Toch was het zo. Onderweg naar Waterton crashten we hier. We namen even de tijd om te aarden. We hebben spullen uitgepakt, de camper ingericht en heel veel gespeeld in de speeltuin. Een droom die werkelijkheid werd: uren en uren lang apenkooien, een mooier begin van ons avontuur kun je je niet voorstellen! Binnen een mum van tijd hadden we onze draai weer gevonden. Na een dag of 7 sliep ook Titus weer gewoon door tot een uurtje of 6 Canadese tijd. We waren weer helemaal up and running.

Bekijk de foto’s om een idee te krijgen, het past niet in deze blog
We schrijven dit verhaal en beseffen dat we alweer 3 weken onderweg zijn. We hebben veel mooie momenten beleefd en een hoop indrukken opgedaan. Onmogelijk om het allemaal in een blog als deze te proppen. We doen een korte samenvatting en later zullen we vast en zeker stilstaan hoe het voelt om met je hele gezin een halfjaar op pad te gaan. Bekijk de foto’s om een beetje een idee te krijgen hoe het ons vergaat.

Samenvatting
Zoals gezegd beleefden we onze eerste dagen in Calgary en na onze eerst stop Claresholm bezochten we het prachtige Waterton Lakes National Park (7 – 11 mei), daarna Canmore (12 – 14 mei), Banff (15 – 16 mei), Jasper (17 – 18 mei). Afgelopen weekend zaten we in Hinton, nabij Jasper. Vandaag gaan we weer terug naar Jasper en plannen maken voor de komende tijd.

Onze hoogte punten

Kamperen tussen de wilde dieren met prachtige uitzichten.
Spelen, ontdekken, leren en genieten van natuur, speeltuinen en Canadese kindjes.
Onthaasten door gebrek aan internet en allerlei andere dingen die we lekker niet hoeven te doen.
Beseffen dat we onze droom leven en elke dag weer voelen we ons super trots dat we hiervoor gekozen hebben.

Lieve groeten van ons!

Voorbereidingen Canada

De voorbereidingen zijn in volle gang! Nog maar 4 maanden en dan vertrekken we naar Canada.