Bogotá, Salento, Cartagena, Tayrona Beach en San Gil

Gastbelevenis 19 door vriend Peter
Rob en Marlous op wereldreis, dat is toch een mooi excuus om ze een aantal weken op te zoeken in een of ander mooi exotisch land…… Ik was ook wel erg benieuwd hoe ze dan zouden reizen…. in dozen slapen en dineren op de stoep voor een of andere vage supermarkt werd mij voorgehouden…… Het eerste Hotel ging dat in ieder geval niet op!  Nadat een ontmoeting op het vliegveld was misgelopen (ik zal hier verder niet op ingaan maar hoe kun je nu een blonde man die met kop en schouders boven al die donkere onderdeurtjes uitkomt missen!!!) was ons weerzien in het hotel hartelijk en werd ik van de gezamenlijke (primitieve) slaapzaal doorgeleid naar het onderkomen van Rob en Marlous…… Zitten ze gewoon in het Penthouse van het hotel!!!  Met fantastisch uitzicht over de stad Bogota!! Even een biertje gedronken en dan heerlijk slapen (toch wel een uurtje of 18 onderweg geweest.

Bogotá
De volgende dag er natuurlijk op uit om de stad Bogotá te verkennen. Het is absoluut een metropool met ongeveer 8 miljoen inwoners, gelegen in een grote vallei op 2600meter hoogte!  Dit kun je de eerste dagen dan ook wel merken aan je adem! Door de hoogte is het overdag aangenaam qua temperatuur ( 25-30 graden) en koelt het in de avond/nacht af.

Met een mooi oud ( koloniaal) gedeelte : La Candeleria, het museum del Oro: prachtige voorwerpen/sieraden van het pre-koloniale verleden. Een fraai park met daarachter een botanische tuin. Montserrate:een hoog gelegen kerk ( via kabelbaan te bereiken) met prachtig uitzicht over de stad. In Bogotá is waarschijnlijk nog wel veel meer te zien maar na twee dagen zijn we doorgereisd.

Salento
De natuur is sowieso erg mooi in Colombia, maar in de omgeving van Salento zeker! Prachtige valleien, de foto’s spreken voor zich denk ik. Met name “Valle de Cocora”  waar we vanuit het dorp met een jeep naar toe zijn gegaan. Hier hebben we uren rondgewandeld. Wel opvallend was dat ook in dit soort afgelegen gebieden er volop militairen rondlopen… blijkbaar toch nodig? Geeft wel een beetje dubbel gevoel. Dit is overigens op de meeste plekken waar we zijn geweest: veel politie of militairen zijn aanwezig. Het blijkt in ieder geval wel te werken. In het gebied is een viskwekerij opgezet. Deze bezoeken is mogelijk en dan krijg je een zakje visvoer mee. In feite bestaat de kwekerij uit een groot aantal bakken met stromend water waarin de vissen op grootte worden gesorteerd. Wij hebben ons een hele poos vermaakt met het voeren van de vissen. Een klein beetje voer in een bak en er ontstaat een groot gewoel en gespartel van elke vis om een stukje voer te bemachtigen…. een schitterend gezicht! Het dorpje zelf valt niet veel te beleven maar je kunt er wel voor een habbekrats een heerlijk visje nuttigen.

Manizales en Nevado del Ruiz
Manizales is het volgende reisdoel, van daaruit wilden we de Nevada del Ruiz bezoeken, een hoge bergtop van 5321 meter (met vulkaan). Vanuit Manizales kun je met de bus tot 4800 meter en dan nog lopen tot 5100 meter. Het landschap zie je dan geleidelijk gigantisch veranderen met nog op grote hoogte veel groen en zelfs palmen (aparte soort). Op die hoogte is dat laatste stukje lopen nog een aardige klim….. ik was een maand voor de reis gestopt met roken en dan weet je gelijk heel goed waar je het voor doet! En dan sta je pal onder de evenaar op 5100 meter toch in de sneeuw! Uiteraard met een traditioneel sneeuwinwrijfgevecht tussen Rob en mij….. dat duurde niet lang! Na een 20 seconden stonden we te hijgen als 20 trekpaarden! Op de terugweg nog gegeten in een kuurhotel met jawel: een thermaal bad. Het water in het bad komt uit de bergen en is ongeveer 35 graden. Wel een beetje zuur…. in je ogen wil je het water niet hebben! Manizales zelf is een fraaie stad met een mooi park inclusief zwembad waar we ook nog een middag vertoeft hebben.

Medellin
Een grote stad (2,2 miljoen inwoners) waar in het verleden de beruchte Pablo Escobar heeft gewoond. Inmiddels heeft de stad zich ontwikkeld en zijn de drugsbaronnen niet meer de baas. In de paar dagen dat wij er waren was in ieder geval niets aan de hand. Later tijdens onze reis kwamen er berichten van rellen in de stad….. (Ach, dat heb je in Amsterdam ook wel eens). Wij hadden dus geluk en niet alleen daarom; precies toen wij aankwamen was de start van een prachtige verlichtingsshow boven en naast de rivier die dwars door de stad stroomt. Echt een groot spektakel! Kijk maar op de foto’s.

Vanuit Medellin is een tochtje naar Guatape beslist een must! Vlakbij dit stadje is op de een of andere manier een grote granieten zwarte/grijze “puist” in een landschap vol met water en kleine eilandjes. Deze kun je beklimmen (ze hebben helaas een trap aangelegd) en vanaf de top heb je een adembenemend uitzicht over het waterrijke gebied! Dit is dan een plekje waar ik wel zou willen wonen! Het schijnt dat het optrekje van Pablo Escobar nog leeg staat….

Cartagena
Aan de Caribische zee gelegen met heel veel koloniale geschiedenis ligt Cartagena. Met name het oude stadsdeel is interessant en ons hostal was daar dan ook gelegen. Dit is dan wel gelijk een van de meest toeristische delen van Colombia. De stad vormde in het verleden ( nu ook nog) een belangrijke doorvoerhaven en dat kun je zien aan de fraaie historische gebouwen en aan de zeer dikke rondom de stad gebouwde muren ( Cartagena werd nogal eens aangevallen in het koloniale verleden). Je kunt er uren rondwandelen zonder je te vervelen. Vanuit Cartagena  zijn we een dag met de boot naar Isla de Rosario en Playa Blanca geweest. Op het eiland Isla de Rosario was niet zoveel te zien maar het strand van Playa Blanca is erg mooi. Jammer dat de boot al weer snel vertrok……Trouwens wel nog een heerlijk visje daar gegeten! Op een paar uurtjes rijden van Cartagena is er een “Mud vulcano”  …..jawel een moddervulkaan! Met natuurlijk huidvriendelijke (het zou er zelfs goed er voor zijn) modder! Deze is zo’n 10 jaar geleden spontaan ontstaan…… hoewel ik er de lokale bevolking ervan verdenk (gouden business voor hen natuurlijk) s’ nachts het ding te vullen met water en er een grote roermixer op zetten om de modder te behouden……. Een hele aparte ervaring! Na afloop even plonzen in het vlakbij gelegen meer. Hier staan een aantal wat oudere dames opgesteld (met nog gemiddeld drie tanden in hun mond) om je even lekker af te wassen…. Op de heenweg had ik me er nog aan kunnen ontworstelen maar op de terugweg was er geen ontkomen meer aan… vooruit maar… heeft ze weer een paar pesos verdiend (voor de tandarts).

Taganga/Tayrona beach
De volgende stop is het vissersplaatsje Taganga wat zich snel doorontwikkeld naar een toeristisch dorp. Je kunt hier heerlijk wandelen langs de zee met hier en daar een leuk klein strandje, waar dan de lokale vissers zo nu en dan een net vol vis het strand opslepen (met tegelijk alle toeristen eromheen). En dan kun je zo’n visje even later op je bord krijgen natuurlijk (smaakt prima!). Tayrona park is een nationaal park en heeft werkelijk prachtige stranden. Met name de fraaie afgeronde rotspartijen met daartussen de kleinere zandstrandjes zijn schitterend. Veel toeristen blijven een nachtje over. Rob en Marlous vonden dit ook wel leuk en dan liefst in een tent. Samen in zo’n tentje is natuurlijk hartstikke romantisch, maar moederziel alleen in zo’n ding…. ben ik toch maar een dagje eerder teruggegaan naar Santa Martha en heb een wat luxueuzer onderkomen gezocht…. Santa Martha is een flinke stad met een boulevard en een dagje rondzwerven is geen straf. Even verderop nog rondgekeken bij het plaatsje Rodadero met kilometers strand (ook nog wat vrijwel verlaten stukken).

San Gil
Na al dat geluier aan de kust hoog tijd voor wat actie! San Gil ligt in de bergen en hier worden allerlei sportieve activiteiten ontplooid:  raften, parapente, canoeing, hiking, abseilen, caving. Parapente (paragliding) hadden we nog nooit gedaan en leek ons wel wat. Voor onze begrippen zijn de prijzen hier erg laag, maar gebruiken ze dan wel goed materiaal? Voor die centen kun je natuurlijk niet alles verwachten…. We hebben het overleefd en het was eengeweldige ervaring! Het vliegen is natuurlijk heel apart op zo’n 40 á 50 meter (maximale hoogte) maar vooral spectaculair is het “schommelen” waarbij de vlieger zich soms naast je bevindt! Hoewel dit wel wat effect heeft op je maag…… Rob was hierdoor zelfs een dag van slag en heeft die dag niet de abnormale grote hoeveelheden voedsel die hij naar binnen stouwt gegeten (ietsje minder maar). De bedoeling was om te gaan raften maar dit ging niet door; de forse regenval had het waterpeil te hoog opgevoerd. Leek ons geen probleem want dan is de rivier alleen maar een stukje breder maar goed… Wel mogelijk was om te gaan hyrospeeden, met een stootkussen voor je met flippers aan je voeten een snelstromende rivier afdalen. Ok mooi….

Zo vlogen de drie weken voorbij en zit ik inmiddels weer in het wonderschone Poederoijen. Het was een hele belevenis om door dit mooie land te reizen en heb weer een aantal mooie momenten verzameld! Rob en Marlous bedankt voor jullie gastvrijheid en goede zorgen, voor o.a. de ontbijtjes en overige kookkunsten, op één maaltijd na;-)!

Groeten, Peter