Belevenis 13: Australië

Australië Part II

En toen waren we weer samen op pad in het o zo mooie Australië. We raken er niet over uitgesproken. Zijn het niet de prachtige landschappen die voorbij komen, dan is het wel al het wild life dat we zien op de campings waar we verblijven. Uitzonderlijke vogels, koala’s, kangoeroes en zelfs doflijnen zijn de beesten die we zoal tegengekomen hier in Down Under. Al dit moois begint een beetje vanzelfsprekend tot worden voor Robbelous. Heel gevaarlijk weten we. Het blijft moeilijk te beseffen dat we zo’n lange tijd van huis zijn en dat we echt elke dag weer mooie dingen beleven. Momenten waar we nog lang en vaak naar terug zullen kijken. Inmiddels hebben we een begin gemaakt met de fotoboeken van onze mooie reis. Leuk om door die duizenden foto’s te bladeren en in onze schat van mooie herinneringen te grutten.

Nadat we Floris op het vliegveld hebben gezet in Sydney, hebben we onze reis vervolgd naar het zuiden van Australië. In Jervis Bay hebben we genoten van de witte stranden en de dolfijnen, waarna we zijn doorgereden richting Ulladulla en daarna richting The Great Ocean Road. Tussen 1919 en 1932 is deze weg gebouwd door soldaten die de Eerste Wereldoorlog overleefden. De weg werd gewijd aan de slachtoffers van deze oorlog en is daarom het grootste oorlogsmonument voor slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog. Het is een prachtige weg met heel veel uitkijkpunten. In Kenneth River vonden we een camping waar we tussen de koala’s mochten kamperen. Heerlijk rustgevend zijn die beesten. Het privé kampvuur ’s avonds maakte ons verblijf hier compleet.

We hadden een echo gepland in Melbourne, dus we onderbraken onze tour op de Great Ocean Road voor een bezoek aan deze immense stad. Een en al sfeer ademt Melbourne uit. We hebben ons verwend met een 3-daags verblijf in een appartement in de buurt van het wereldberoemde Albert Park. Zo blij als een kind heeft Rob hardlopend, wandelend en rijdend met de auto genoten van het stratencircuit. Leuk om te fantaseren over hoe het zou zijn op de dag van de Grand Prix zelf. 290.000 manuren zijn ervoor nodig om in 10 weken lang alles op- en af te bouwen.

Op donderdag 16 mei was het de grote dag van de echo! Volledig in 3D konden we naar ons motormeisje kijken. Jawel, we krijgen een meisje! Bizar hoe goed je alles al kunt zien van zo’n klein mensje!

Na ons bezoek aan Melbourne reden we weer terug waar we gebleven waren op de Great Ocean Road. Port Campbell was onze basis, vanwaar we de rest van de Great Ocean Road bekeken hebben. Gelukkig was het laagseizoen, waardoor we in alle rust van de weg hebben genoten van alle mooie uitzichten. Consequentie van het reizen in deze tijd is dat het koud is ’s nachts. Geen man overboord, Rob heeft voor alles een oplossing: met soms wel 5 kruiken (lees: plastic petflessen met warm water) heeft hij moeder met kind warm gehouden gedurende de nacht.

Op de weg terug naar Sydney hebben we Canberra aangedaan. De hoofdstad van Australië. Deze stad is een compromis omdat Sydney en Melbourne beide natuurlijk de hoofdstad van Australië wilden zijn. Vreemd dat de hoofdstad slechts zo’n 350.000 inwoners telt, terwijl Sydney en Melbourne er allebei ongeveer 4 miljoen hebben. Het was prachtweer in Canberra, waardoor we genoten hebben, wandelend door de met herfstkleuren overgoten stad.

Op het moment van schrijven zijn we in Sydney, waar we een appartement hebben gehuurd. We hebben inmiddels de bus verkocht, we hebben onze vrienden Duncan en Catherine regelmatig bezocht en we hebben een begin gemaakt met onze eerste fotoboeken. Met een beetje geluk kunnen we ze vrijdag 7 juni a.s al bekijken want op vrijdag 7 juni zullen we in de ochtend landen in Düsseldorf. In Nederland zullen we in alle rust ons kunnen voorbereiden op onze volgende reis: Indonesië met zus Anja en de familie. Niet voordat we een huisje in Breda hebben geregeld. A.s. Maandag en dinsdag staan de eerste bezichtigingen al gepland!

Heel veel groeten weer van Marlous en Rob