Belevenis 7: Onweerstaanbaar Cambodja

Cambodja is onweerstaanbaar! Tot nu toe is Cambodja ons favoriete Aziatische land. We zijn er in totaal slechts 17 dagen geweest en hebben het land nog lang niet helemaal gezien, maar de indrukken die we hebben opgedaan zijn erg intens. Cambodja kent hoogte en diepte punten. Het hoogste punt zijn de tempels van Angkor. Nadat we genoten hebben van onze driedaagse jungle trekking in het Virachey National Park werd het tijd voor ons bezoek aan deze tempels.

Als echte die hard ‘temple lovers’ hebben we vijf dagen lang rondgestruind in en rondom het oude Angkor, eens het grote Khmer rijk. De ene tempel is nog mooier en idyllischer dan de ander. Vier dagen lang zijn we soms wel van ’s ochtends 5 uur tot ’s avonds 19.30 met de fiets op pad gegaan vanaf Siem Reap. Er zijn nog steeds tempels die we niet gezien hebben. Ook zijn we één dag met de tuktuk naar de meer afgelegen jungle tempels geweest, zo’n 70 kilometer verder op.

Met een guide boek in haar hand heeft Marlous zo ongeveer elke steen van elke tempel bestudeerd. Met enige intelligentie hebben we de meeste toeristenmassa’s weten te ontlopen, waardoor we elke keer weer een mooie speurtocht hebben kunnen doen naar alle verborgen boodschappen die de koningen hebben achtergelaten in deze ruïnes. We (Rob met name) zijn tot de ontdekking gekomen dat Marlous een uitermate geschikte archeoloog zou kunnen zijn. Ideetje voor een volgende studie?

Kerstontbijt (overheerlijk Indiaas eten voor Rob en verse broodjes met eieren en kaas voor Marlous) hebben we genuttigd tijdens een prachtige zonsopgang voor de tempel der tempels: ‘Angkor Wat’ een feest voor de zintuigen. Op tweede Kerstdag zijn we over het Tonlé Sap meer en de Tonlé Sap rivier naar Battambang gevaren. Tien uur op de boot langs ‘floating villages’. Je kunt het je nauwelijks voorstellen maar hele dorpen in de middle of nowhere, die drijven op het water! Winkeltjes op bootjes die langs de huizen gaan, visnetten die overal hangen om vis te vangen en altijd weer die vrolijk lachende en spelende kinderen. Ze hebben nog geen enkel besef van de enorme armoede waarin ze leven.

In Battambang hebben we een ritje gedaan met de Bamboo train (Norrie voor de locals). Een enkel spoor waarop kleine bamboo karretjes rijden. De locals vervoeren er al hun goederen mee. Een tegenligger? De zwaarst beladen kar mag op de rails blijven, de lichtste wordt afgebroken en langs de rails gelegd. Ook zijn we naar een indrukwekkende circusvoorstelling geweest. Je verwacht echt niet dat zo’n wereldklas circus zich bevindt in dit stadje. Als je in Battambang bent: ga naar een voorstelling! Het circus is het resultaat van Phare Ponleu Selpak, een organisatie die jongeren helpt uit hun arme isolement te komen, door ze op te leiden als professionele kunstenaars. Kijk voor meer informatie op: http://phareps.wordpress.com/about.

Houd je vast, we beschrijven nu het dieptepunt van Cambodja: de waanzin van de Rode Khmer. We zullen het bij een aantal feiten houden, de emoties die we voelden bij onze bezoeken aan de gevangenis en de massagraven rondom Phnom Penh zijn onbeschrijfelijk en we krijgen weer een brok in onze keel nu we dit hier opschrijven.

We hebben een massa graf bezocht (één van de zogenaamde 300 Killing Fields) en een gevangenis waar tegenstanders van het regime gevangen zaten en gemarteld werden om valse bekentenissen af te leggen, alvorens allemaal vermoord te worden.

De Rode Khmer heeft tussen 1976 t/m 1979 ongeveer 3 miljoen van de 7 miljoen inwoners van Cambodja uitgemoord (exacte cijfers zijn niet bekend), waaronder vrouwen, kinderen en intellectuelen. Het doden werd gedaan met simpele materialen (bijlen, bamboestokken of messen) om kogels te besparen. Soms werden eerst de kelen doorgesneden om het schreeuwen te voorkomen.

Het luguberste wat we hebben gezien was de boom waar destijds baby’tjes met hun hoofdjes tegenaan geslingerd werden om gedood te worden. Pol Pots motto was: om het onkruid te verwijderen, moet het met wortel en al verwijderen. Vandaar dat hele gezinnen werden uitgemoord. Opmerkelijk dat deze waanzin nauwelijks wordt onderwezen op de Nederlandse scholen.

Wanneer je nu door Cambodja reist merkt je dat het land een en al energie uitademt. De mensen zijn enorm aardig en barsten vaak in een schaterlach uit wanneer je trots enkele woorden Cambodjaans met ze spreekt. We denken dat het land er bovenop gaat komen, alhoewel dat nog een hele tijd zal duren.

Inmiddels is het nieuwe jaar begonnen. We zijn nu in Vietnam en hebben feest gevierd in Ho Chi Minh City. De komende vier weken zullen we vanuit het zuiden naar het noorden reizen om in Hanoi vervolgens een vlucht te nemen en onze reis verder te vervolgen naar Myanmar.

We wensen iedereen een gezond, gelukkig en vooral liefdevol 2013!

Heel veel groeten,

Marlous en Rob